Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Αρχιμ. Παύλος Δημητρακόπουλος, Νέες οικουμενιστικές προκλήσεις!



ΝΕΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ!
Αρχιμ. Παύλου Δημητρακόπουλου, Προϊσταμένου Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς
  Συμπληρώνεται ήδη ένας χρόνος από τη σύγκληση της «Συνόδου» της Κρήτης και ο κάθε συνειδητός πιστός μπορεί να καταλάβει τις τρομακτικές επιπτώσεις της στο εκκλησιαστικό σώμα. Στη σημερινή εκκλησιαστική πραγματικότητα έχουν διαμορφωθεί δύο κυρίως τάσεις, λίαν αποπροσανατολιστικές σχετικά με την «Σύνοδο» αυτή.

 Η μία τάση κατευθύνεται από οικουμενιστικούς κύκλους και ισχυρίζεται, ότι η «Σύνοδος» δήθεν υπήρξε ένα μεγάλο και ιστορικό γεγονός για την Εκκλησία, δεν έβλαψε την Ορθόδοξη πίστη και διεκήρυξε την ενότητα στην πίστη, την λατρεία και στην διοίκηση όλων των κατά τόπους Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η δεύτερη κατευθύνεται από ορισμένους συντηρητικούς κύκλους, οι οποίοι δυστυχώς δεν μπόρεσαν να διακρίνουν μέσα στα συνοδικά κείμενα την επίσημη συνοδική κατοχύρωση του Οικουμενισμού και την αναγνώριση των ετεροδόξων αιρετικών ως εκκλησιών. Γι’ αυτό και την υποβαθμίζουν, την παρουσιάζουν ως ένα ασήμαντο γεγονός που ήδη «ξεχάστηκε». Κάποιοι μάλιστα έσπευσαν να πουν ότι η «Σύνοδος» αυτή «πέθανε και ετάφη»!
   Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ασφαλώς όχι! Οι θιασώτες της «Συνόδου» θεωρούν τις αποφάσεις της έγκυρες, υποχρεωτικές και εφαρμοστέες από όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες εκκλησίες. Τώρα μάλιστα με περισσότερη άνεση και με περισσότερη θρασύτητα, με τον «αέρα» των αποφάσεων της «Συνόδου», καταπατούν τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές και διακηρύσουν urbi et orbi την εκκλησιαστικότητα των ετεροδόξων αιρετικών, ενώ όσοι διαφωνούν και προχωρούν σε διακοπή μνημοσύνου, υφίστανται ποικίλους διωγμούς και απειλούνται με καθαίρεση.
 Αυτό φάνηκε καθαρά από τα τελευταία πρόσφατα γεγονότα, δηλαδή τα ταξίδια του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στην Ευρώπη και στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με την ειδησεογραφίαο κ. Βαρθολομαίος επισκέφτηκε το Πατριαρχικό Κέντρο στο Σαμπεζύ της Ελβετίας από 22 έως 24 Απριλίου ε.ε.για να τιμηθεί η 50η επέτειος από την ίδρυση του εν λόγω Κέντρου και η ίδρυση τουΙνστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών Ορθόδοξης Θεολογίας, που λειτουργεί στο Σαμπεζύ. Δεν παρέλειψε να επισκεφτεί και την έδρα του Π.Σ.Ε., όπου εξεφώνησε λόγο, δυστυχώς οικουμενιστικό. Μεταξύ άλλων είπε: «Εμείς οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε πως σκοπός της οικουμενικής κίνησης και του Π.Σ.Ε. είναι να εκπληρώσει την τελευταία προσευχή του Κυρίου μας: όλοι να γίνουν ένα” και συμπλήρωσε πως, για αυτό το λόγο η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος τόνισε ότι η ορθόδοξη συμμετοχή στο κίνημα για την αποκατάσταση της ενότητας με άλλους Χριστιανούς στη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν είναι ξένη προς τη φύση και την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά μάλλον αντιπροσωπεύει μια συνεπή έκφραση της αποστολικής πίστης και παράδοσης σε νέες ιστορικές συνθήκες»,(ιστολόγιο Πενταπόσταγμα). Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις Ορθοδόξου θεολογίας και δεν είναι φανατικά προκατειλημμένος από την οικουμενιστική ιδεολογία, μπορεί να καταλάβει, τι ακριβώς εννοεί εδώ οΟικουμενικός Πατριάρχης.

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

381 καί 2016: Κωνσταντινούπολις καί Κολυμπάρι



Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Τό 381 εἶχε συγκροτηθεῖ στήν Κωνσταντινούπολη ἡ Β’ Οἰκουμενική Σύνοδος, στήν ὁποία ἀποφασίστηκαν τέσσερα πράγματα: 
Πρῶτον, καταδικάστηκε ὁ Μακεδόνιος, ὁ ὁποῖος ἀμφισβητοῦσε τήν θεότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Δεύτερον, καταδικάστηκε γιά μιά φορά ἀκόμη ὁ Ἄρειος.
Τρίτον, συμπληρώθηκε τό Σύμβολον τῆς Πίστεως καί τέταρτον, διετυπώθησαν ὀκτώ Ἱεροί Κανόνες.
Τό 2016 συνῆλθε στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἡ ‘’ἁγία καί μεγάλη σύνοδος’’, στήν ὁποία ἐπίσης πάρθηκαν τέσσερις ἀντίστοιχες ἀποφάσεις:
Πρῶτον, ἀμνηστεύθηκαν ὅλοι οἱ καταδικασθέντες ἀπό προηγούμενες Οἰκουμενικές Συνόδους αἱρετικοί (Ὄχι μονάχα δέν καταδικάστηκαν γιά μιά φορά ακόμη, ἀλλά τοὐναντίον παρακάθησαν στίς ἐργασίες τῆς συνόδου ὡς ἐπίσημοι προσκεκλημένοι).
Δεύτερον, ἀναγνωρίσθηκε καί χαιρετίστηκε μέ ἐπαίνους τό δῆθεν ἔργο τοῦ λεγόμενου ΠΣΕ, τῆς κουρελοῦς τοῦ διαβόλου κατά τόν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο.
Τρίτον, ἀκυρώθηκαν ὁλόκληρα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως (ἀναγνωρίσθηκαν οἱ αἱρετικοί ὡς τάχα ἐκκλησίες) καί τέταρτον, καταπατήθηκαν καί περιφρονήθηκαν πλεἰστοι ὅσοι Ἰεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας( συμπροσευχή με αιρετικούς ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς στό Κολυμπάρι, ἀναγνώριση μυστηρίων σέ αἱρετικούς, ἀπελευθέρωση μεικτῶν γάμων κ.α.).

Μέ ἄλλα λόγια, τό 381 ὁριοθετήθηκε καί στερεώθηκε ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες ἡ ἐκκλησιολογική καί δογματική συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων, ἐνῶ τό 2016 ἀποφασίστηκαν τά ἐντελῶς ἀνάποδα.