«Οι απειλές, οι εκβιασμοί και οι ανοίκειοι χαρακτηρισμοί δείχνουν την απώλεια ψυχραιμίας...»

Απάντηση στις απειλές και τους αφορισμούς του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου έδωσαν οι διαμαρτυρόμενοι στις μεθοδεύσεις του διεξαγόμενου θεολογικού διαλόγου στην Πάφο της Κύπρου.

ΠΑΓ­ΚΥ­ΠΡΙΟ ΧΡΙ­ΣΤΙ­Α­ΝΙ­ΚΟ
ΟΡ­ΘΟ­ΔΟ­ΞΟ ΚΙ­ΝΗ­ΜΑ
«Α­ΓΙΟΣ ΝΙ­ΚΩΝ Ο ΜΕ­ΤΑ­ΝΟ­ΕΙ­ΤΕ»
(ΠΑ.Χ.Ο.Κ.)
Λευ­κω­σί­α 18 Ο­κτω­βρί­ου 2009

Προς Συν­τά­κτες
Εκ­κλη­σι­α­στι­κού Ρε­πορ­τάζ

ΔΕΛ­ΤΙΟ ΤΥ­ΠΟΥ

«Ποι­ος ά­ρα­γε έ­χει ε­ω­σφο­ρι­κή νο­ο­τρο­πί­α, ο πι­στοί που υ­πεν­θυ­μί­ζουν τις α­πο­φά­σεις των Οι­κου­με­νι­κών Συ­νό­δων ή αυ­τοί, δη­λα­δή οι α­νώ­τα­τοι ρα­σο­φό­ροι και οι λα­ϊ­κοί που τις πα­ρα­βαί­νουν;­»­. Με τη φρά­ση αυ­τή α­πάν­τη­σε το ΠΑ­ΧΟΚ στους α­νοί­κει­ους και α­πα­ρά­δε­κτους για Προ­κα­θή­με­νο της Ορ­θό­δο­ξης Εκ­κλη­σί­ας χα­ρα­κτη­ρι­σμούς προς τους πι­στούς ε­κεί­νους που προ­βλη­μα­τί­ζον­ται και αν­τι­δρούν σθε­να­ρώς στον λε­γό­με­νο θε­ο­λο­γι­κό δι­ά­λο­γο των Ορ­θο­δό­ξων και των Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κών.

Σε κοι­νή συ­νέν­τευ­ξη που πα­ρα­χώ­ρη­σαν σή­με­ρα στα γρα­φεί­α του ΠΑ­ΧΟΚ, οι προ­σκε­κλη­μέ­νοι εκ της Ελ­λά­δος πρό­ε­δρος της Φι­λορ­θό­δο­ξου Ε­νώ­σε­ως «Κο­σμάς Φλα­μιά­τος» Λαυ­ρέν­τιος Ντε­τζι­ό­τζιο, ο γ. γ. της ί­διας Ε­νώ­σε­ως Πα­να­γι­ώ­της Ση­μά­της και ο Δι­ευ­θυν­τής της Εκ­κλη­σι­α­στι­κής Ε­φη­με­ρί­δας «Στύ­λος Ορ­θο­δο­ξί­ας» Δι­ο­νύ­σης Μα­κρής, που βρέ­θη­καν στην Κύ­προ εξ α­φορ­μής της συ­νάν­τη­σης του Θε­ο­λο­γι­κού Δι­α­λό­γου που πραγ­μα­το­ποι­εί­ται στην Πά­φο, πα­ρου­σι­ά­στη­καν ό­λα ε­κεί­να τα στοι­χεί­α που εκ των πραγ­μά­των κα­θι­στούν το λε­γό­με­νο δι­ά­λο­γο ε­πι­ζή­μιο και ε­πι­κίν­δυ­νο για την Ορ­θο­δο­ξί­α. Συγ­κε­κρι­μέ­να πα­ρου­σί­α­σαν δη­λώ­σεις α­νώ­τα­των στε­λε­χών του Βα­τι­κα­νού, οι ο­ποί­ες κα­τα­δει­κνύ­ουν την ι­δι­ο­τέ­λεια που κρύ­βε­ται πί­σω α­πό τους δή­θεν δι­α­λό­γους, που α­πο­σκο­πούν στην ου­σί­α να κα­τα­στή­σουν τους δι­α­στρε­βλω­τές του τρι­α­δι­κού δόγ­μα­τος και α­δί­στα­κτους κα­τα­πα­τη­τές της α­λή­θειας ως ε­πι­κε­φα­λής της χρι­στι­α­νο­σύ­νης.­.. Και για του λό­γου το α­λη­θές α­να­φέρ­θη­καν στη συ­νέν­τευ­ξη του Καρ­δι­να­λί­ου Κά­σπερ, προ­έ­δρου του Θε­ο­λο­γι­κού Δι­α­λό­γου α­πό πλευ­ράς της Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κής Εκ­κλη­σί­ας στο γαλ­λό­φω­νο πε­ρι­ο­δι­κό S.O.P., οι ο­ποί­ες προ­κά­λε­σαν και την εύ­λο­γη αν­τί­δρα­ση του Ορ­θό­δο­ξου Πα­τρι­αρ­χεί­ου Μό­σχας. Ο Καρ­δι­νά­λιος Κά­σπερ εί­πε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: «Στη Δύ­ση γνω­ρί­σα­με την α­νά­πτυ­ξη που κα­τέ­λη­ξε στην Β’ Βα­τι­κά­νει­ο Σύ­νο­δο με τον κα­θο­ρι­σμό του πρω­τεί­ου ε­ξου­σί­ας και του α­λά­θη­του του πά­πα, μί­α α­νά­πτυ­ξη που οι Ορ­θό­δο­ξοι δεν δέ­χθη­καν πο­τέ. Χρει­ά­ζε­ται συ­ζή­τη­ση πώς να ερ­μη­νεύ­σου­με αυ­τές τις δι­α­φο­ρε­τι­κές ε­ξε­λί­ξεις που ε­πήλ­θαν πά­νω στα θε­μέ­λια της πρώ­της χι­λι­ε­τί­ας. Θα πρέ­πει α­κό­μη να σκε­φθού­με για το πώς θα λει­τουρ­γή­σει το πρω­τεί­ον του πά­πα Ρώ­μης, ε­νώ πρέ­πει να γί­νει σα­φές ό­τι υ­πάρ­χουν ή­δη δύ­ο Κώ­δι­κες του Κα­νο­νι­κού Δι­καί­ου στο ε­σω­τε­ρι­κό της Κα­θο­λι­κής Εκ­κλη­σί­ας: έ­νας για την λα­τι­νι­κή Εκ­κλη­σί­α και άλ­λος για τις α­να­το­λι­κές Εκ­κλη­σί­ες (Ου­νί­α) που βρί­σκον­ται σε πλή­ρη κοι­νω­νί­α με τη Ρώ­μη. Σύμ­φω­να προς τους κώ­δι­κες αυ­τούς, το πρω­τεί­ο α­σκεί­ται με δι­α­φο­ρε­τι­κό τρό­πο στην λα­τι­νι­κή Εκ­κλη­σί­α α­πό αυ­τόν που ι­σχύ­ει για τις α­να­το­λι­κές Εκ­κλη­σί­ες. Δεν θέ­λου­με να ε­πι­βά­λου­με στους Ορ­θο­δό­ξους το σύ­στη­μα που ε­πι­κρα­τεί σή­με­ρα στην λα­τι­νι­κή Εκ­κλη­σί­α. Στην πε­ρί­πτω­ση της α­πο­κα­τα­στά­σε­ως της πλή­ρους κοι­νω­νί­ας, πρέ­πει να βρε­θεί έ­νας νέ­ος τύ­πος πρω­τεί­ου για τις Ορ­θό­δο­ξες Εκ­κλη­σί­ες»­!­!­! Για αυ­τόν τον τύ­πο ε­πι­βο­λής της πα­πι­κής ε­ξου­σί­ας συ­ζη­τούν αυ­τές τις μέ­ρες στην Πά­φο οι δύ­ο πλευ­ρές, πα­ρα­με­ρί­ζον­τας τις ου­σι­α­στι­κές δι­α­φο­ρές στα θέ­μα­τα της πί­στε­ως και ι­δι­αί­τε­ρα αυ­τές που α­φο­ρούν την Ου­νί­α και την τρι­α­δι­κή πί­στη μας.

Κα­τά τη συ­νέν­τευ­ξη τύ­που πα­ρου­σι­ά­στη­καν ε­πί­σης και οι πο­λι­τι­κές δι­α­στά­σεις του ό­λου ζη­τή­μα­τος, οι ο­ποί­ες έ­χουν να κά­νουν με έ­να έν­το­νο πα­ρα­σκή­νιο. Λευ­κω­σί­α και Α­θή­να ε­πι­χει­ρούν τα τε­λευ­ταί­α δέ­κα του­λά­χι­στον χρό­νια να κα­τα­στή­σουν σύμ­μα­χο τον Πά­πα και το Βα­τι­κα­νό στα ε­θνι­κά θέ­μα­τα και να στα­μα­τή­σουν τη δι­πλω­μα­τι­κή δι­προ­σω­πί­α που το χα­ρα­κτη­ρί­ζει. Μέ­σα στο πλαί­σιο αυ­τό υ­πεν­θύ­μι­σαν τις α­να­φο­ρές του Βα­τι­κα­νού για τα Σκό­πια και τη «Μα­κε­δο­νι­κή Δι­ά­λε­κτο», την έκ­θε­ση των Σκο­πια­νών στο Βα­τι­κα­νό, τις κι­νή­σεις του για α­να­γνώ­ρι­ση των Σκο­πί­ων με το ό­νο­μα «Μα­κε­δο­νί­α». Α­κό­μη υ­πεν­θύ­μι­σαν τις δι­φο­ρού­με­νες δη­λώ­σεις του νυν Πά­πα Βε­νέ­δι­κτου Ι­ΣΤ’ για τα Ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά και το Κυ­πρια­κό και την προ­σπά­θεια ε­πέ­κτα­σης του προς την Α­να­το­λή με τη μέ­θο­δο της Ου­νί­ας κ.ο.κ.

Α­παν­τών­τας σε ε­ρώ­τη­ση δη­μο­σι­ο­γρά­φου σχε­τι­κή με την α­να­φο­ρά του Αρ­χι­ε­πι­σκό­που Χρυ­σο­στό­μου πε­ρί ε­πι­βο­λής α­κοι­νω­νη­σί­ας στους ι­ε­ρείς και μο­να­χούς που πα­ρα­βρέ­θη­καν στη δι­α­μαρ­τυ­ρί­α- ο­μο­λο­γί­α έ­ξω α­πό το Ξε­νο­δο­χεί­ο στην Πά­φο οι α­νω­τέ­ρω δή­λω­σαν: «Οι α­πει­λές, οι εκ­βια­σμοί και οι α­νοί­κει­οι χα­ρα­κτη­ρι­σμοί δεί­χνουν την α­πώ­λεια ψυ­χραι­μί­ας α­πό έ­ναν α­νώ­τα­το ρα­σο­φό­ρο της Εκ­κλη­σί­ας μας ο ο­ποί­ος βά­σει των όρ­κων που έ­χει δώ­σει έ­ναν­τι των Ι­ε­ρών Κα­νό­νων ο­φεί­λει να λει­τουρ­γεί εις τύ­πον Χρι­στού και πε­ρί­τρα­να πλέ­ον εκ­δη­λώ­νουν δι­ά­χυ­τα τους μύ­χιους φό­βους του και την έ­νο­χη ορ­γή του. Και α­κρι­βώς τα στοι­χεί­α αυ­τά του φό­βου και της ε­νο­χής δεν συ­νά­δουν με την α­λή­θεια της Ορ­θο­δο­ξί­ας και τη δι­δα­σκα­λί­α του Σω­τή­ρος η­μών Ι­η­σού Χρι­στού. Αν­τι­θέ­τως ταυ­τί­ζον­ται α­πο­λύ­τως με τα­κτι­κές, συμ­πε­ρι­φο­ρές και νο­ο­τρο­πί­ες που χα­ρα­κτη­ρί­ζουν τη δαι­μο­νο­κρα­τού­με­νη Πα­πι­κή Εκ­κλη­σί­α. Εί­ναι με λί­γα λό­για χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του Πά­πα. Ό­μως ο πι­στός λα­ός κλη­ρι­κοί και λα­ϊ­κοί ου­δέ­πο­τε α­νέ­χθη­καν στην Α­να­το­λή τέ­τοι­ου εί­δους Πά­πες.­.­.»