Επιστολή έστειλε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ζητώντας την λήψη μέτρων κατά των αντιοικουμενιστών (!)

Επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο έστειλε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την οποία ζητά  τη λήψη μέτρων κατά όσων κληρικών και πιστών αντιδρούν σε όσα γίνονται στο πλαίσιο της οικουμενικής κίνησης...

"Αι κινήσεις και εκδηλώσεις αύται, περιωρισμέναι και αμελητέαι ίσως κατ' αρχήν, έλαβον προσφάτως απαραδέκτους διαστάσεις, ως συνέβη, μεταξύ άλλων, και εν τινι Ιερά Μητροπόλει της Αγιωτάτης Υμών Εκκλησίας εν οργανωθείση υπό του οικείου Μητροπολίτου λαϊκή συνάξει, ου μην αλλά και κατά την Θείαν Λειτουργίαν της Κυριακής της Ορθοδοξίας δια της εκφωνήσεως υπό του ιδίου Μητροπολίτου "αναθεματισμών" κατά ετεροδόξων και αλλοθρήσκων, ως και πάντων των μετεχόντων εις την λεγομένην Οικουμενικήν Κίνησιν", τονίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Ακολουθεί η επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη:

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Επικοινωνούντες δια των μετά χείρας αδελφικών ημών Πατριαρχικών Γραμμάτων προς την Υμετέραν λίαν ημίν αγαπητήν και περισπούδαστον Μακαριότητα και την περί Αυτήν Ιεράν Σύνοδον της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, επιθυμούμεν ίνα καταστήσωμεν Υμάς κοινωνούς της ην δοκιμάζει η Μήτηρ Εκκλησία αγωνίας και θλίψεως εκ των δηλώσεων, εκδηλώσεων και εν γένει κινήσεων εντός των κόλπων της Υμετέρας Εκκλησίας, καθ' ας εκφράζονται θέσεις και εκτιμήσεις και απόψεις ήκιστα συμβιβαζόμεναι προς το Ορθόδοξον ήθος και έθος, προκαλούσαι ευρυτέραν απορίαν, εγκυμονούσαι δε και κινδύνους και απροβλέπτους συνεπείας δια την ενότητα αυτής ταύτης της καθ' Υμάς Εκκλησίας, αλλά και της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τω συνόλω αυτής.

Ως γνωστόν και επιμεμαρτυρημένον ιστορικώς και μέχρι της σήμερον, η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία περιβάλλει ανέκαθεν δια τιμής και αγάπης τους κατά καιρούς επί κεφαλής και τους Ιεράρχας της καθ' Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας, μετά στοργής δε και γνησίας μητρικής αγάπης τον ευσεβή Ελληνικόν Λαόν, τον οποίον αύτη, η Κωνσταντινουπολίτις Εκκλησία, εγαλούχησεν εις τα νάματα της αμωμήτου ημών Ορθοδόξου πίστεως, εις ην ετήρησε τούτον εν καιροίς δισέκτοις και χαλεποίς δια το ημέτερον ευσεβές Γένος, ορθοτομούσα τον λόγον της αληθείας. Η εκκλησιαστική, έτι δε και η θύραθεν ιστορία, μαρτυρούσιν αψευδώς περί της και εν τω τομεί τούτω της κυρίας και καιρίας ευθύνης του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου θυσιαστικής προσφοράς αυτού, ευρύτερον μεν εν τω στερεώματι της Αγίας Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, ιδιαιτέρως δε, εν καυχήσει ομολογούμεν και ημείς, προς τον ομαίμονα Ορθόδοξον Ελληνικόν Λαόν.

Επιστολή-απάντηση στον Παναγιώτη Ανδριόπουλο από τον Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ

+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

Ακτή Θεμιστοκλέους 190

185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ

Τηλ. 210 4514833

Fax 210 4518476

 Εν Πειραιεί τη 14η Μαρτίου 2012

Προς

Τον Ελλογιμώτατον Κύριον

Παναγιώτην Ανδριόπουλον

Θεολόγον

Αγαπητέ Παναγιώτη,

Εις την ιστοσελίδα σου «Ιδιωτική Οδός» και σε σχετική ανάρτηση την Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012 υπό τον τίτλο «Τα αναθέματα του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ» http://panagiotisandriopoulos. blogspot.com/2012/03/blog-post_10.html αναφέρεσαι επικριτικά στον εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ι. Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς και ενώ ως Θεολόγος έχεις πλήρη γνώση των θεμάτων στο κείμενό σου προσπαθείς να καταδείξης οτι δήθεν κινούμαι εκτός των ορίων της κανονικότητος και εκτός των ορίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Χρεωστώ επομένως με πολλή αδελφική αγάπη να απαντήσω στις επικρίσεις σου κυρίως δια να βοηθήσω τους αγνοούντας αδελφούς που ο συγκρητισμός του συγχρόνου τρόπου σκέψεως και η έλλειψις ηρωϊκών προτύπων τους δημιουργεί υπνώττουσα συνείδηση. Ειδικώτερα:

Όπως προκύπτει από την μαγνητοσκόπηση του εορτασμού που κοινοποιήθηκε και υφίσταται στο Διαδίκτυο η λιτάνευσις των Ι. Εικόνων και η ανάγνωσις του Συνοδικού της Ορθοδοξίας εγένετο στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος ως έχει διαμορφωθεί και περιέχεται εις τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος υπό τον τίτλον «Η λιτανεία των ιερών εικόνων κατά την τάξιν των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων» και επερατώθη δια της αναγνώσεως της κατακλείδος του Συνοδικού: «Τούτοις τοις υπέρ ευσεβείας μέχρι θανάτου... των θεοειδών αγγέλων και πάντων των αγίων» και ακολούθως εκτός του Συνοδικού της Ορθοδοξίας εξεφωνήθησαν προς προστασίαν του ποιμνίου μου και λαού του Θεού τα αναθέματα που αναδημοσιεύεις. Συνεπώς ούτε διορθωτής διεννοήθην ποτέ να είμαι του Συνοδικού της Ορθοδοξίας ούτε ασφαλώς παραχαράκτης του.

ΕΓ­ΚΥ­ΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΗ­ΤΡ. ΠΕΙ­ΡΑΙ­ΩΣ ΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

ΠΟΙ­ΜΑΝ­ΤΟ­ΡΙ­ΚΗ ΕΓ­ΚΥ­ΚΛΙΟΣ

 ΤΟΥ ΣΕ­ΒΑ­ΣΜΙ­Ω­ΤΑ­ΤΟΥ ΜΗ­ΤΡΟ­ΠΟ­ΛΙ­ΤΟΥ ΠΕΙ­ΡΑΙ­ΩΣ κ.κ.ΣΕ­ΡΑ­ΦΕΙΜ

Ε­ΠΙ ΤΗ­ι ΚΥ­ΡΙ­Α­ΚΗ­ι ΤΗΣ ΟΡ­ΘΟ­ΔΟ­ΞΙΑΣ

* * * * *

Α­γα­πη­τοί Πα­τέ­ρες και Α­δελ­φοί, Τέ­κνα μου εν Κυ­ρί­ω πε­ρι­πό­θη­τα,

Ο νέ­ος ό­σιος της Εκ­κλη­σί­ας μας, ο Ά­γιος Ι­ου­στί­νος Πό­πο­βιτς στο μνη­μει­ώ­δες έρ­γο του «’­Ορ­θο­δο­ξος Εκ­κλη­σί­α και Οι­κου­με­νι­σμός» ση­μει­ώ­νει: «Ο Οι­κου­με­νι­σμός εί­ναι κοι­νόν ό­νο­μα δια τους ψευ­δο­χρι­στι­α­νι­σμούς, δια τας ψευ­δο­εκ­κλη­σί­ας της Δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης. Μέ­σα του ευ­ρί­σκε­ται η καρ­διά ό­λων των ευ­ρω­πα­ϊ­κών ου­μα­νι­σμών με ε­πι­κε­φα­λής τον Πα­πι­σμό. Ό­λοι δε αυ­τοί οι ψευ­δο­χρι­στι­α­νι­σμοί, ό­λαι αι ψευ­δο­εκ­κλη­σί­αι δεν εί­ναι τί­πο­τε άλ­λο πα­ρά μί­α αί­ρε­σις πα­ρα­πλεύ­ρως εις την άλ­λην αί­ρε­σιν. Το κοι­νόν ευ­αγ­γε­λι­κόν ό­νο­μά τους εί­ναι η πα­ναί­ρε­σις». Στο ί­διο μή­κος κύ­μα­τος ο μα­κα­ρι­στός γέ­ρον­τας Αρ­χι­μαν­δρί­της Χα­ρά­λαμ­πος Βα­σι­λό­που­λος μας δί­νει την πραγ­μα­τι­κή ει­κό­να του Οι­κου­με­νι­σμού∙ «Ο Οι­κου­με­νι­σμός εί­ναι έ­να Κί­νη­μα παγ­κό­σμιον του Δι­ε­θνούς Σι­ω­νι­σμού και έ­χει ως μο­να­δι­κόν σκο­πόν τη πο­λι­τι­κήν και θρη­σκευ­τι­κήν κα­τά­κτη­σιν της Οι­κου­μέ­νης! Ο Οι­κου­με­νι­σμός εί­ναι μια φο­βε­ρά λαί­λαψ, που προ­ε­τοι­μά­ζε­ται να ξε­θε­με­λι­ώ­ση, ό­πως φαν­τά­ζε­ται, την   Μί­αν, Α­γί­αν, Κα­θο­λι­κήν και Α­πο­στο­λι­κήν Εκ­κλη­σί­α­ν’’ του Χρι­στού» Εί­ναι ά­γριος τυ­φών των δυ­νά­με­ων του σκό­τους, που συγ­κεν­τρώ­νει την κα­τα­στρο­φι­κή του μα­νί­α ε­ναν­τί­ον κυ­ρί­ως της Ορ­θο­δο­ξί­ας, με τον σκο­τει­νό πό­θο να την εκ­μη­δε­νί­ση και να την α­φα­νί­ση». Τέ­λος, ο μα­κα­ρι­στός γέ­ρον­τας Αρ­χι­μαν­δρί­της Α­θα­νά­σιος Μυ­τι­λη­ναί­ος ο­νο­μά­ζει τον Οι­κου­με­νι­σμό τε­λευ­ταί­ο πρό­δρο­μο του Αν­τι­χρί­στου.

Ό­πως η παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση σε πο­λι­τι­κό ε­πί­πε­δο θέ­λει να ε­νώ­σει τον κό­σμο και να κά­νει έ­να παγ­κό­σμιο κρά­τος, μί­α παγ­κό­σμια η­λε­κτρο­νι­κή δι­α­κυ­βέρ­νη­ση, έ­να παγ­κό­σμιο νό­μι­σμα, μί­α παγ­κό­σμια οι­κο­νο­μί­α, έ­τσι και ο Οι­κου­με­νι­σμός σε θρη­σκευ­τι­κό ε­πί­πε­δο θέ­λει να ε­νώ­σει ό­λες τις θρη­σκεί­ες (δι­α­θρη­σκεια­κός οι­κου­με­νι­σμός) και ό­λες τις αι­ρέ­σεις (δι­α­χρι­στι­α­νι­κός οι­κου­με­νι­σμός) σε μί­α παγ­κό­σμια θρη­σκεί­α, α­ψη­φών­τας και πε­ρι­θω­ρι­ο­ποι­ών­τας τις τε­ρά­στι­ες, γι­γαν­τια­ίες και χα­ώ­δεις δογ­μα­τι­κές δι­α­φο­ρές και ξε­θε­με­λι­ώ­νον­τας εκ βά­θρων τα δόγ­μα­τα και την πί­στη της Ορ­θο­δό­ξου Εκ­κλη­σί­ας. Ο Οι­κου­με­νι­σμός εί­ναι η με­γα­λύ­τε­ρη εκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κή αί­ρε­ση ό­λων των ε­πο­χών, ε­πει­δή ε­ξι­σώ­νει ό­λες τις θρη­σκεί­ες και τις πί­στεις.

Οι ρί­ζες του Οι­κου­με­νι­σμού πρέ­πει να α­να­ζη­τη­θούν στον προ­τε­σταν­τι­κό χώ­ρο, στα μέ­σα του 19ου αι. Τό­τε κά­ποι­ες «χρι­στι­α­νι­κές ο­μο­λο­γί­ες», βλέ­πον­τας τον κό­σμο να φεύ­γει α­πό κον­τά τους λό­γω της αυ­ξα­νο­μέ­νης θρη­σκευ­τι­κής α­δι­α­φο­ρί­ας και των ορ­γα­νω­μέ­νων αν­τι­θρη­σκευ­τι­κών κι­νη­μά­των, α­ναγ­κά­σθη­καν σε μια συ­σπεί­ρω­ση και συ­νερ­γα­σί­α. Αυ­τή η ε­νω­τι­κή δρα­στη­ρι­ό­τη­τα τους έ­λα­βε ορ­γα­νω­μέ­νη πλέ­ον μορ­φή, ως Οι­κου­με­νι­κή Κί­νη­ση, τον 20ο αι. Και κυ­ρί­ως το 1948, με την ί­δρυ­ση στο Άμ­στερ­νταμ της Ολ­λαν­δί­ας του λε­γο­μέ­νου Παγ­κο­σμί­ου Συμ­βου­λί­ου των Εκ­κλη­σι­ών - που ου­σι­α­στι­κά εί­ναι Παγ­κό­σμιο Συμ­βού­λιο των Αι­ρέ­σε­ων, του Ε­ω­σφό­ρου και του ψεύ­δους, πα­ρά των «Εκ­κλη­σι­ών» - που ε­δρέ­υ­ει στη Γε­νεύ­η.