Λόγος
δογματικός περί του πνεύματος της «Συνόδου» της Κρήτης
«Ἀποβαλλόμεθα τοὺς
λέγοντας ἐκχεῖσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἐπὶ τοὺς ἁγίους μόνον ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοὺς
ἀσεβεῖς, καὶ οὐκ ἐπὶ τούτους μόνον, …. ἀλλ’, ὢ τῆς δαιμονιώδους φρενοβλαβείας,
και ἐπ’ αὐτὰ τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας»
[1] .
του
Ιωάννη Ν. Μαρκά,
πτυχιούχου
θεολογίας Α. Π. Θ.
Ο σχολιασμός αναφέρεται στον συντάκτη του κειμένου. Εάν όμως ο ίδιος το επιθυμεί, ας το κοινοποιήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έκφραση "δογματικός Λόγος" μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους. Πάντως, για να αποδείξεις το πνεύμα που ενέπνευσε αυτή τη Σύνοδο, οφείλεις να αποδείξεις γιατί (κατά τη γνώμη σου) υπάρχει "ανατροπή της ορθοδόξου εκλησιολογίας". Αυτό δεν φαίνεται πουθενά στο κείμενό σου και ως εκ τούτου η μοναδική σου προϋπόθεση πάνω στην οποία στηρίζεις τα συμπεράσματά σου είναι αστήρικτη, αίολη και κυριολεκτικά ασαφής. Για να σου καταδείξω δε ότι τελείς υπό κάποια σύγχιση σου παραθέτω δύο σημεία του κειμένου σου, τα οποία είναι μεταξύ τους εντελώς αντιφατικά, καίτοι αποτελούν δύο συνεχόμενες προτάσεις!!! "... θα πρέπει ... να δώσουμε ένα μικρό περίγραμμα των αποφάσεων αυτής της «Συνόδου». Ουσιαστικά και για λόγους συντομίας, θα περιοριστούμε να σταθούμε στο κορυφαίο γεγονός που στιγμάτισε τις εργασίες αυτής της «Συνόδου», το οποίο ήταν ούτε λίγο-ούτε πολύ η ανατροπή της ορθοδόξου εκκλησιολογίας." Στον προφορικό λόγο είναι ανεκτή μία τέτοια αντίφαση. Στο γραπτό όμως κείμενο δεν επιτρέπεται. Γράφεις ότι θα δώσεις ένα μικρό περίγραμμα των αποφάσεων και αμέσως μετά γράφεις ότι θα περιοριστείς στην αναφορά μόνο ενός γεγονότος. Σου αναφέρω αυτό το μικρό παράδειγμα για να καταλάβεις ότι το κείμενό σου είναι "λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως ... ἐρριμμένα". Πήρες πατερικά χωρία, τα ένωσες με δικές σου σκέψεις και μετά χάρηκες ότι έγραψες "λόγο" και μάλιστα "δογματικό". Αγαπητέ μου Ιωάννη, η συρραφή και η παράθεση κειμένων διαφέρει από την παραγωγή λόγου, όσο διαφέρουν τα υλικά σε μία μάντρα οικοδομών από ένα ολοκληρωμένο σπίτι. Αυτό εξάλλου πιστοποιείται και από το γεγονός ότι ενώ στο κείμενό σου γράφεις για Άγιο Πνεύμα, μετοχή σε Αυτό κλπ κλπ, σε όσα τμήματα καταγράφεις τις δικές σου απόψεις, χρησιμοποιείς οξύτητα, προσβολές, απαξίωση και άλλα πολλά που δεν έχω σκοπό να αναλύσω. Πες μου σε παρακαλώ, σε ποιό πατερικό χωρίο προβλέπεται να καταδικάζεις τους αρχιερείς ως "σεσημασμένους αντιησυχαστές" και μάλιστα να μέμφεσαι την "προσωπική τους βιωτή";!!! Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κατηγορεί αιρετικούς, και καλά κάνει, χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις, αλλά και έχοντας (ως επίσκοπος) το δικαίωμα να το κάνει, μια που είναι ποιμένας και θα δώσει λόγο στο Θεό. Εσύ, πώς χρησιμοποιείς τέτοιες εκφράσεις για ορθοδόξους αρχιερείς; Θα μου πεις ότι με αυτά που ψήφισαν στην Κρήτη είναι αιρετικοί. Μπορεί δηλαδή, κατά το δοκούν, ο κάθε λαϊκός να καταφέρεται με τέτοιον τρόπο εναντίον αρχιερέων; Και μάλιστα γενικά, αόριστα και αφοριστικά; Αυτά τα γράφεις εμπνεόμενος από το Άγιο Πνεύμα; Ξυπνάει ένα πρωί ο κάθε ένας που έχει αποφοιτήσει από την θεολογική σχολή (του γνωστού επιπέδου!), διαβάζει άρθρα σε μερικά σάϊτ, "φορτώνει" μέσα του την "κατά Θεόν οργή", βρίσκει από 10 βιβλία παραπομπές και μετά γράφει και αυτός τα δικά του; Αρκετοί κανόνες περιέχουν επιτίμια εναντίον αυτών που αμαρτάνουν εις βάρος αρχιερέων, χωρίς να αναφέρονται δικαιολογίες του τύπου: "...αλλά εάν ψηφίσει κάτι που σου φαίνεται λάθος, τότε χτύπα αλύπητα, διότι είσαι η δίκαιη χείρα του Θεού". Βέβαια, θα μου πεις, "σε εμένα βρήκες να ξεσπάσεις ρε φίλε;". Εάν κάνεις μία βόλτα και μιλήσεις με απλούς ανθρώπους (και όχι τους θαμώνες συγκεκριμένων σάϊτ του ίντερνετ ,) θα δεις ότι ο κόμπος έφθασε στο χτένι. Εμείς οι μετριοπαθείς έχουμε πολλή υπομονή, σε βαθμό παρεξηγήσεως. Σας αφήσαμε χώρο (μη απαντώντας), αλλά πρέπει να το σεβαστείτε. Είμαστε και εμείς πτυχιούχοι θεολογίας, με τίτλους και αναζητήσεις, αλλά προσπαθούμε να ελέγξουμε τον εγωισμό μας, σκύβοντας κάτω από το πετραχείλι του πνευματικού μας. Μέχρι στιγμής μόνο ένα κείμενο σοβαρό έχω δει, το οποίο είναι γραμμένο από κάποιον μοναχό, και το οποίο κρίνει την Εγκύκλιο της Συνόδου της Κρήτης. Εσείς οι υπόλοιποι φαίνεται, από τα γραφόμενά σας, ότι ή δεν την έχετε διαβάσει ή ότι (ακόμα χειρότερα) την αγνοείτε εντελώς!
πέραν των τυχόν γλωσσικών ατοπημάτων, αγαπητέ κύριε Ηλιάδη, έχετε να πείτε τεκμηριωμένα αντεπιχειρήματα; τα θέματα της "συνόδου" δεν ήταν λυμένα από την δισχιλιόχρονη Ορθόδοξη Παράδοσή μας; δεν έχουμε καυτά θέματα προς επίλυση; π.χ. παλαιοημερολογητισμός (που έχει διχάσει τους Ορθοδόξους;) Οικουμενισμός που σαρώνει;
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως, οι Αρχιερείς αυτοί δεν είναι υπέρμαχοι της μεταπατερικής θεολογίας και άλλων οικουμενιστικών "θεατρινισμών", πράγματα αντίθετα με την παράδοσή μας; δηλαδή τι χρείαν έχωμεν άλλων μαρτυριών; σε λίγο θα σηκωθούν κι οι πέτρες να μας κράξουν...
με τιμή,
Αντώνιος