Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

π. Γεώργιος Μεταλληνός: κάθε αιρετική παρέκκλιση είναι βλασφημία κατά του Θεού

Η Ι­ε­ρά Μο­νή Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου προ­έ­βη προ­σφά­τως στην έκ­δο­ση ε­νός νέ­ου ο­μο­λο­για­κού κει­μέ­νου του γνω­στού Πα­νε­πι­στη­μια­κού και μα­χη­τι­κού κλη­ρι­κού π. Γε­ωρ­γί­ου Με­ταλ­λη­νού. Ο τί­τλος της εκ­δό­σε­ως εί­ναι: Ο Ά­γιος Γρη­γό­ριος ο Πα­λα­μάς, Πα­τέ­ρας της Θ΄ Οι­κου­με­νι­κής Συ­νό­δου.

Πρό­κει­ται γιά έ­να πραγ­μα­τι­κά ο­μο­λο­για­κό, μα­χη­τι­κό και βα­θει­ά­θε­ο­λο­γι­κό κεί­με­νο, που πε­ρι­γρά­φει τον ρό­λο των Οι­κου­με­νι­κών Συ­νό­δων στην Εκ­κλη­σί­α και α­να­δει­κνύ­ει την προ­σω­πι­κό­τη­τα και την σω­τη­ρι­ώ­δη θε­ο­λο­γί­α του θε­ό­πτη Α­γί­ου Γρη­γο­ρί­ου, ο ο­ποί­ος ο­ρι­ο­θε­τεί την ορ­θό­δο­ξη δι­δα­σκα­λί­α α­πό την πα­πι­κή πλά­νη. Έ­να κεί­με­νο καυ­στι­κό για τα τε­κται­νό­με­να στον χώ­ρο της Εκ­κλη­σί­ας μας, που σχο­λιά­ζει και κα­ταγ­γέ­λει την σύγ­χρο­νη εκ­κλη­σι­α­στι­κή μας ε­πι­και­ρό­τη­τα.

Α­να­φέ­ρει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ο συγ­γρα­φέ­ας σχο­λι­ά­ζον­τας τον δι­ά­λο­γο με τους πα­πι­κούς:

"Κά­πο­τε έ­νας κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, το 1981 σε έ­να συ­νέ­δριο (αι­ω­νί­α του η μνή­μη) μου λέ­ει: «Μα εί­ναι δυ­να­τόν να ε­ρί­ζου­με, να φι­λο­νι­κού­με με τους Δυ­τι­κούς χρι­στια­νούς για μί­α λε­ξού­λα; (για το F­i­l­i­o­q­ue). Και τό­τε ο πα­πα-Γι­ώρ­γης –ο Θε­ός φώ­τι­σε– του εί­πα έ­να ε­πι­χεί­ρη­μα, που το κη­ρύσ­σω μέ­χρι σή­με­ρα. Λέ­ω, πως υ­πάρ­χει μί­α φρα­σού­λα που λέ­γε­ται βλα­σφη­μί­α. Βλα­σφη­μού­με τον Θε­όν, τον Χρι­στόν μας, την Πα­να­γί­α και πολ­λά άλ­λα πρό­σω­πα της εκ­κλη­σι­α­στι­κής μας πί­στε­ως. Ο αι­ρε­τι­κός, έ­στω και με μί­α φρά­ση, ε­κτο­ξεύ­ει συ­νε­χώς βλα­σφη­μί­α κα­τά του Θε­ού. Πώς εί­ναι δυ­να­τόν, λοι­πόν, έ­στω και σε α­τε­λείς Θ. Λει­τουρ­γί­ες να με­τέ­χου­με με τους αι­ρε­τι­κούς, ό­ταν αυ­τό που λέ­γουν, αυ­τό που δι­δά­σκουν, ο πα­πι­σμός, το πρω­τεί­ον, το α­λά­θη­τον, εί­ναι ε­κτό­ξευ­ση «κα­τά ρι­πάς» βλα­σφη­μι­ών ε­ναν­τί­ον του Θε­ού;

Ε­μείς με τους λό­γους των Α­γί­ων μας, χω­ρίς να ι­σχυ­ρί­ζο­μαι ό­τι ε­μείς εί­μα­στε κα­λύ­τε­ροι ως άν­θρω­ποι, αλ­λά με τους λό­γους των Α­γί­ων μας υ­μνού­με θε­α­ρέ­στως τον Θε­όν. Ε­κεί­νοι με τα λό­για των Πα­πών και των ψευ­δο­συ­νό­δων τους βλα­σφη­μούν συ­νε­χώς τον Θε­ό. Πώς εί­ναι δυ­να­τόν, λοιπόν, να υ­πάρ­ξει κοι­νω­νί­α; Κα­τα­λα­βαί­νε­τε τη ση­μα­σί­α και μιας μι­κρής λέ­ξε­ως α­κό­μη. Αν το σκε­φθεί­τε έ­τσι, ό­τι κά­θε αι­ρε­τι­κή πα­ρέκ­κλι­ση εί­ναι βλα­σφη­μί­α κα­τά του Θε­ού, θα κα­τα­λά­βε­τε, για­τί οι Ά­γιοι Πα­τέ­ρες τρέ­μουν κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά, ό­ταν α­κού­νε τα λό­για των αι­ρε­τι­κών. Ε­μείς έ­χου­με φθά­σει, μι­λώ για τον ε­αυ­τό μου, σε τέ­τοι­α α­ναι­σθη­σί­α, ώ­στε α­κού­με συ­νε­χώς να βλα­σφη­μεί­ται ο Θε­ός και δε μας εν­δι­α­φέ­ρει κα­θό­λου. Εί­ναι θά­να­τος πνευ­μα­τι­κός, νάρ­κω­ση πνευ­μα­τι­κή!"

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αρχιμ. Αθανάσιος Αναστασίου τονίζει στον πρόλογό του:

"Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι από αυτούς που δεν χρειάζονται συστάσεις. Το εγνωσμένο ήθος του, το ομολογιακό ορθόδοξο φρόνημά του, η εμπνευσμένη αγιοπατερική θεολογία του, η θαρραλέα τοποθέτησή του σε φλέγοντα εκκλησιαστικά, εθνικά και κοινωνικά ζητήματα τον έχουν καταξιώσει και τον έχουν καταστήσει σημείο αναφοράς στην συνείδηση του λαού μας.

Αποτελεί, λοιπόν, ιδιαίτερη τιμή και ευλογία για την Ιερά Μονή μας η έκδοση ενός ακόμη ομολογιακού κειμένου του πατρός Γεωργίου. Πρόκειται για την ομιλία που πραγματοποίησε στην Λάρισα, κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ιγνατίου, την Β΄ Κυ­ρια­κή των Νηστειών, ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Ένα κείμενο ιδιαίτερα επίκαιρο στις μέρες μας, που η Εκκλησία μας βάλλεται από την αίρεση του Οικουμενισμού.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς συνοψίζει την διδασκαλία των προγενεστέρων Πατέρων και είναι προσωπικά γνώστης του θαβωρείου φωτός, οπότε μιλά για τη δόξα και τη Χάρη του Τριαδικού Θεού αυθεντικώς και εξ ιδίας βιωματικής εμπειρίας. Η αντιμετώπιση από τον Άγιο Γρηγόριο της παπικής αιρέσεως του Βαρλαάμ περί κτιστών ενεργειών του Θεού και κτιστής θείας χάριτος (που αποτελεί μέχρι σήμερα κύριο παπικό δόγμα και αγεφύρωτο εμπόδιο στην προοπτική της «ενώσεως») αποτελεί το ασφαλές πρότυπο της ορθοδόξου στάσεως έναντι των παπικών. Για τον λόγο αυτό και είναι ο οδοδείκτης, που χαράσσει διαχρονικά την πορεία και οριοθετεί την ορθόδοξη στάση έναντι των ετεροδόξων και των οικουμενικών διαλόγων συνολικά.


Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, έστω και σε ατελείς Θ. Λειτουργίες να μετέχουμε με τους αιρετικούς, όταν αυτό που λέγουν, αυτό που διδάσκουν, ο παπισμός, το πρωτείον, το αλάθητον, είναι εκτόξευση «κατά ριπάς» βλασφημιών εναντίον του Θεού;

Η ορθόδοξη πατερική διδασκαλία για τις άκτιστες ενέργειες του Θεού, που εκφράστηκε από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, κατοχυρώθηκε συνοδικά με την ενάτη Οικουμενική Σύνοδο (1341-1343) στην Κωνσταντινούπολη. Στην ομιλία του ο π. Γεώργιος παρουσιάζει εμπεριστατωμένα την μεγάλη δογματική και θεολογική σημασία και τον οικουμενικό χαρακτήρα της ογδόης (επί Αγίου Φωτίου, 879) και της ενάτης Οικουμενικής Συνόδου ανασκευάζοντας την δυτικής προελεύσεως θεολογική αντίληψη, που έχει επικρατήσει και που αναγνωρίζει μόνον τις πρώτες επτά Οικουμενικές Συνόδους.

Θα θέλαμε και από την θέση αυτή να ευχαριστήσουμε για μία ακόμη φορά τον π. Γεώργιο Μεταλληνό για την ευγενική προσφορά του κειμένου του και για την ανεκτίμητη προσφορά του στο χώρο της ομολογιακής θεολογίας και όχι μόνο. Τον ευχαριστούμε θερμά για τις τεκμηριωμένες θεολογικές μελέτες του, την πληθώρα των άρθρων, των δημοσιευμάτων, των ομιλιών και των εισηγήσεών του, για την σταθερή, διακριτική, αγωνιστική και πνευματική παρουσία και μαρτυρία του, που επί σειρά ετών συντηρούν και ενισχύουν την ορθόδοξη δογματική συνείδηση του λαού μας. Είναι αυτά που μας στηρίζουν, μας παρηγορούν, μας ενδυναμώνουν και μας καθοδηγούν.

Ευχόμεθα ο Θεός να του ανταποδίδει με ουράνια χαρίσματα τους κόπους και τους αγώνες του για την διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεώς μας".


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εύγε πατέρα Γεώργιε!

Gallus είπε...

Αγαπητοί αδελφοί
Διαβάζω καθημερινά και βλέπω από μια μερίδα Χριστιανών να βάλλονται κατά της ενώσεως και κατά αυτών που επιθυμούν την ένωση των Χριστιανών. Εναντίων αυτών των οποίων επιθυμούν την πραγμάτωση του όρου μια αγία καθολική και αποστολική εκκλησία. Αυτοί οι άνθρωποι χαίρονται επειδή προκαλούν τον φόβο ενός νέου σχίσματος στους ιεράρχες, χαίρονται διότι οδηγούν τον Χριστιανισμό στην συντήρηση της αιώνιας αμαρτίας του σχίσματος και του μίσους, χαίρονται διότι μας στερούν την ειρήνη του Κυρίου, χαίρονται διότι μας στερούν την συμφιλίωση. Αγαπητοί αδελφοί αυτά τα διχαστικά λόγια δεν μπορεί να είναι λόγια Χριστιανών. Δεν το πιστεύω. Και πάνω σε αυτή τη βάση θα μιλήσω δηλαδή ως έχων μπροστά μου έγγραφα και λόγους λαϊκών μη Χριστιανών. Οι ιεράρχες των Χριστιανών όπως και οι λοιποί πιστοί Χριστιανοί πρέπει να διακατέχονται από άλλες σκέψεις άλλες ιδέες, άλλες έννοιες και άλλα πρότυπα βιωμένα μέσα από τον λόγο και την ζωή του Κυρίου μας, καθώς και από τα λόγια και τα έργα των πατέρων της εκκλησίας. Ίσως τα διχαστικά, να είναι λόγια θεολόγου… ναι, αλλά δεν μπορεί να είναι Χριστιανού. Από αυτά τα κείμενα λείπουν τα χαρακτηριστικά του Χριστιανικού λόγου. Δηλαδή λείπει η αγάπη, λείπει η αδελφοσύνη, λείπει η ταπεινότητα, λείπει η αλήθεια, λείπει η γνώση των λόγων του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Περισσεύουν η διχόνοια, η διχογνωμία, η διαίρεση, το μίσος, τα πάθη ….δεν θέλω να γράψω περισσότερα διότι με λυπεί ιδιαίτερα. Βαρέθηκα να διαβάζω κακίες και ανακρίβειες από υποτιθέμενους ευλαβείς και ταπεινούς Χριστιανούς. Η πιο αθώα παραπλάνηση που μπορεί κανείς και να γελά είναι αυτή που αναφέρεται σ τους Ρωμιούς η οποία όμως δεν αφορά την χριστιανική θρησκεία παρά μόνο στο γεγονός ότι και οι Ρωμιοί είναι άνθρωποι του Θεού. Το Ρωμιός για όσους τους είναι δύσκολο να το κατανοήσουν προέρχεται από το Ρωμαίος = πολίτης ή κάτοικος της Ρώμης ή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ως αυτοκράτωρ των Ρωμαίων υπέγραψε και ο τελευταίος αυτοκράτωρ ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (όπως δηλαδή και όλοι οι προκάτοχοί του). Ρωμιοί και Ρούμ το ίδιο , Ρούμ αποκαλούσαν οι Οθωμανοί τους Χριστιανούς κατοίκους της αυτοκρατορίας. Έτσι απλά στην καθομιλουμένη της εποχής το Ρωμαίος έγινε Ρωμιός. Η ένωση επετεύχθη και υπεγράφη από τον νόμιμο εκπρόσωπο του Ρωμαϊκού κράτους αλλά και τους νόμιμους εκπροσώπους της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο μετέπειτα όμως διορισμένος από τον Σουλτάνο και ανθενωτικός Πατριάρχης , πρώην Καθολικός Κριτής των Ρωμαίων (δικαστικό αξίωμα) και Καθολικός Σεκρετάριος του Βασιλέως, ο οποίος ορίστηκε και πολιτικός ηγέτης των Ρουμ, των χριστιανών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αναίρεσε την απόφαση. Τον ανθενωτικό χαρακτήρα αυτού του ιεράρχη μπορούμε να τον δικαιολογήσουμε μόνο βλέποντάς τον ως άνθρωπο ο οποίος ήθελε να σώσει την Χριστιανική πίστη και την εκκλησία από τους Οθωμανούς οι οποίοι απειλούσαν με το κλείσιμο των ενοριών εάν υπήρχε οποιασδήποτε φύσεως επαφή, από πλευράς της ανατολικής εκκλησίας, με την δυτική. Αυτή η απειλή δεν υπάρχει πλέον.

Gallus είπε...

Το άλλο θέμα, περί του τι είναι και τι σημαίνει μια Αγία Καθολική και Αποστολική εκκλησία όλοι το καταλαβαίνουμε. Αλλά από τα λόγια των ανθενωτικών συγγραφέων το σύμβολο της πίστεως και η σημασία των εννοιών που εκφράζονται μέσα από αυτό πολύ απέχουν από την αλήθεια. Όταν βέβαια δεν θεωρείς Χριστιανούς, τους πιστούς του ενός και κάτι δισεκατομμυρίου , οι οποίοι πιστεύουν στον ίδιο Θεό, έχουν τα ίδια μυστήρια, πιστεύουν στην αγία τριάδα, έχουν ναούς, έχουν εκκλησίες , έχουν επισκόπους και δεν τους αναγνωρίζεις έτσι αυθαίρετα τα μυστήρια ή την ύπαρξη τους τότε μπορείς να αποκαλέσεις την δική σου εκκλησία καθολική! Γιατί θα είσαι μόνος σου καθ’ ολοκληρία. (Παρότι εδώ και χρόνια είχες εγκαταλείψει αυτή την έννοια ,Καθολικός), από τους πιστούς σου ως εκκλησία, τους οποίους είχες ποτίσει με το ότι το Καθολικός σημαίνει μιαρός, αιρετικός, ανίερος και είχες γίνει ο ορθόδοξος , ίσως και λίγο Χριστιανός. Τώρα προσπαθούμε να απαλλάξουμε από την έννοια αυτή, του καθολικού, κάθε προηγούμενο βάρος και να της δώσουμε μια πιο αθώα έννοια αφού την έχουμε και στο σύμβολο της πίστης μας, πρέπει τώρα να την ενστερνιστούμε και πώς λοιπόν να αφαιρέσουμε το καθολική εκκλησία από την πίστη μας, θα γίνουμε εμείς μετά οι αιρετικοί, άρα προσθέτουμε το ορθόδοξος , Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Δεν θα προσπαθήσω να αποδείξω το εάν η Καθολική εκκλησία είναι εκκλησία του Θεού γιατί αυτό εξυπακούεται. Είναι ακόμα το μόνο ελεύθερο Πατριαρχείο (από τα τρία αρχαία πατριαρχία) που βρίσκεται σε μη εχθρικό και αλλόθρησκο περιβάλλον. Άρα ο λόγος του Κυρίου μας είναι αληθινός (ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι η αλήθεια και η αλήθεια δεν ψεύδεται) και κρατά ακόμα η αλήθεια αυτή καθώς όταν έλεγε τα κατώτερα λόγια στον Πέτρο, τον εκεί ενταφιασμένο μετά του Παύλου, έλεγε διαχρονικά την αλήθεια << … συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη Πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν , και πύλαι άδου ου κατασχίσουν αυτής…>> Μτθ 16,7-20 Μκ 8,27-30 Λκ 9,18-21 Ο Πέτρος έγινε το αγκωνάρι επί του οποίου χτίσθηκε και στηρίζεται ακόμα ο Χριστιανισμός ως πίστη , ως εκκλησία και ως ομολογία. Δεν θέλω να αποδείξω ότι δεν ενδιαφέρονται (όσοι ανθενωτικοί) για την εφαρμογή του όρου μια αγία καθολική και αποστολική εκκλησία. Είναι δυστυχώς σχεδόν φανερό αυτό. Η εκκλησία μας θα πρέπει να είναι μια, τώρα δεν είναι και δυστυχώς δεν σας/τους ενδιαφέρει να γίνει τέτοια. Άρα δεν πιστεύετε στο σύμβολο της πίστεως μας.
Όταν ως Χριστιανοί μιλάμε με λόγια συκοφαντικά και με διάθεση διαχωρισμού προς τα πού οδεύουμε ως πιστοί; Είναι αληθινά αυτά που λέει ο απόστολος Παύλος ή δεν καταλαβαίνω καλά τι λέει, και μήπως τα λέει για άλλους ; Μας ονομάζει ένα προς ένα, και μας ενημερώνει για τα αμαρτωλά έργα <<.. μοιχεία, διχοστομία, ακαθαρσία, ασέλγεια,.., έχθραι, έρεις, ζήλος, θυμοί, εριθείαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι,.., οι τα τοιαύτα πράσσοντες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν>> προς Γαλάτας 5,16-25.

Gallus είπε...

Εσάς (λαϊκούς και ιερείς) μπορεί να μην σας ενδιαφέρει η κληρονομία της αιωνίου ζωής αλλά γιατί εμείς να μην την κληρονομήσουμε γιατί δεν ενδιαφέρεστε για την σωτηρία μας; Γιατί να διασπείρουμε καθημερινά την διαίρεση παρά την αδελφοσύνη; Δεν φοβούνται οι πράσσοντες ταύτα; Ο Κύριός μας , μας λέει << είναι αδύνατο να μην έρθουν σκάνδαλα αλλά αλίμονο όμως σε εκείνον που τα προκαλεί …>> Μτθ 18,6-7,21-22 Μκ 9,42 << …αλίμονό σας γραμματείς και φαρισαίοι γιατί κλείνετε τον δρόμο στους ανθρώπους για την βασιλεία των ουρανών. Ούτε εσείς μπαίνετε ούτε το επιτρέπετε σ’ όσους θέλουν να μπουν>> Μτθ 23,9-24 Ελπίζω αυτά τα λόγια να μην αφορούν τους χριστιανούς που έχουν την ορθή πίστη… και να αφορούν άλλους, των οποίων την ύπαρξη δεν γνωρίζουμε και δεν αναγνωρίζουμε! Ο Χριστιανισμός είναι πηγή ζωής και εκμάθηση αγάπης, είναι ο κήρυκας της κοινωνίας για την ομόνοια την σύμπνοια και την ταπεινότητα των ανθρώπων οι οποίοι θεωρούνται τέκνα του Θεού και μεταξύ τους αδελφοί. Παραθέτω την απάντηση του Κυρίου μας στην ερώτηση για το ποιες είναι οι μεγαλύτερες εντολές, << να αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου μ’ όλη την καρδιά σου , μ’ όλη την ψυχή σου και μ’ όλο το νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και πιο μεγάλη εντολή. Δεύτερη εξίσου σπουδαία μ’ αυτήν ν’ αγαπάς τον πλησίον όπως και τον εαυτό σου . Σ’ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζεται όλος ο νόμος και οι προφήτες>> Μτθ 22,33-40 Μκ 12,28-34 Λκ 10,25-28 Ποιο το νόημα λοιπόν του να αγαπάμε μόνο αυτούς που μας αγαπούν ρωτά ο Κύριος και μας προτρέπει να γίνουμε εμείς οι τέλειοι και να μην είμαστε σαν τους τελώνες Λκ 6,27-28.32-36 Μτθ 5,43-48 Η επίγεια μέριμνα μας, η αγάπη προς τον πλησίον μας όποιος κι αν είναι αυτός. Έτσι το μάθαμε στα κατηχητικά. Αυτές τις αρχές ως Χριστιανοί δεν πρέπει να τις τηρούμε; Τι πάει να πει είναι αιρετικοί τι πάει να πει ο Πάπας λέει το ένα ο Πάπας κάνει το άλλο; Οι απόστολοι είπαν κάποτε στον Κύριο << είδαμε τινα εν τω ονόματί σου εκβάλλοντα δαιμόνια ός ουκ ακολουθεί ημίν και εκωλύσαμεν αυτόν , ότι ουκ ακολουθεί ημίν , ο δε Ιησούς είπε μη κωλύετε αυτόν ουδείς γαρ εστιν ός ποιήσει δύναμιν επί του ονόματί μου και δυνήσεται ταχύ κακολογήσαί με. Ος γαρ ουκ έστι καθ’ υμών υπέρ υμών έστιν,…>> Μκ 9.38 Λκ 9,49-50 Οι ιερείς της Καθολικής εκκλησίας εις ποίου το όνομα λειτουργούν; Δεν είναι και αυτοί αδελφοί μας δεν είναι Χριστιανοί; Πόσα συγνώμη πρέπει να ζητήσουν, πόσες τιάρες να κάνουν μουσειακά εκθέματα; Πόσες φορές πρέπει να ζητήσουν την ένωση των Χριστιανών; Οι αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Παλαιολόγοι , οι ιεράρχες της εποχής μήπως ήταν άπιστοι όταν έκαναν την ένωση και ήταν πιστοί Χριστιανοί αυτοί που έκραζαν για τον διχασμό; Οι αρχηγοί του κράτους ενώνουν και ορισμένοι εκπρόσωποι της εκκλησίας του Θεού, πράττουν τι; Την αποδοχή του πορθητή! Απλές αρχές έχει ο Χριστιανισμός γιατί απλές αρχές καλοσύνης αγάπης και θυσίας μας άφησε ο Κύριός μας. Τι κι αν θα είναι κάποιος πρώτος , η αρχή , πάντα και παντού υπάρχει και χρειάζεται για την οργάνωση των ανθρώπων και την ενότητα, και είναι μεγάλη η ευθύνη του άρχοντος της επίγειας εκκλησίας απέναντι στον Θεό << ο πιο σπουδαίος σας να είναι υπηρέτης σας . Γιατί όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί κι όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί>>. Μτθ 23,9-24 Μκ 12,38-40 Σε μια υπογραφή από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο , εκπρόσωπο του Θεού, έχω δει την υπογραφή < δούλος των δούλων του Θεού> και φορά λευκά ενδύματα. Πρώτοι υπάρχουν παντού στην εκκλησία , πρωτοδιάκονοι, αρχιδιάκονοι, πρωτοπρεσβύτεροι, αρχιμανδρίτες, πρωτοσύγκελοι, αρχιεπίσκοποι, πατριάρχες, οικουμενικός Πατριάρχης! Όλοι αυτοί οι τίτλοι και οι βαθμοί έχουν ξεχωριστή και συγκεκριμένη εξουσία. Δηλαδή αυτοί μπορούν να έχουν και να τιμούνται με πρωτείο, άλλοι όχι…

Gallus είπε...

Καθόμαστε λοιπόν και αναλύουμε την άκτιστο ή κτιστή ενέργεια του Θεού, την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος και τον φόβο υποβάθμισής του ή όχι . Για το και εκ του Υιού υπάρχει το "Σύμβολο του Αθανασίου" ή Symbolum Quicunque που φέρεται να έχει πρωτογραφτεί στα Λατινικά και ασχολείται ιδιαίτερα με την τριαδικότητα του Θεού. Καταπολεμά τον Αρειανισμό, τον Νεστοριανισμό, τον Μονοφυσιτισμό και την αίρεση του Μακεδονίου. Σε ένα σημείο του, που μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει και ως επεξηγηματική ανάλυση , μας λέει : ….Pater a nullo est factus: nec creatus, nec genitus. (Ο Πατήρ δεν έχει φτιαχτεί από κανέναν: ούτε έχει δημιουργηθεί, ούτε έχει γεννηθεί).
Filius a Patre solo est: non factus, nec creatus, sed genitus. (Ο Υιός, είναι μόνο του Πατρός. Δεν είναι κτιστός ούτε δημιουργημένος, αλλά γεννημένος).
Spiritus Sanctus a Patre et Filio: non factus, nec creatus, nec genitus, sed procedens. (Το Άγιο Πνεύμα είναι του Πατρός και του Υιού. Δεν είναι κτιστό ούτε δημιουργημένο, ούτε γεννημένο, αλλά εκπορευόμενο). Εκπορευόμενο από πού και από ποιόν , μα από αυτόν στον οποίο ανήκει, και σε ποιόν ανήκει , μα στον Πατέρα και στον Υιό.
Τι μας είπε σοφά ο απόστολος των εθνών; μας είπε καθαρά να μην κάνουμε σαν τους ειδωλολάτρες μάταιους συλλογισμούς. Προσπαθούμε να ορίσουμε το Θείο και να το εξηγήσουμε μέσα από περιορισμένες ανθρώπινες γνώσεις , με ποιο νου, το δικό μας; Το ανθρώπινο, το πλήρες λαθών και αμαρτιών; Διότι όταν έλθει η ημέρα της κρίσης δεν θα με εξετάσει ο Κύριος για το από πού εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα και το εάν πιστεύω στην άκτιστη ή και στην κτιστή ενέργειά του, για την ύπαρξη του Άδου ή του καθαρτηρίου , αλλά για τον βίο μου, για την στάση μου απέναντί του και απέναντι των αδελφών μου , για το εάν η ζωή μου ήταν ορισμένη μέσα στα πλαίσια της διδασκαλίας της αγάπης και της αλήθειας. Εάν αγάπησα τον πλησίον μου ως τον εαυτό μου , εάν συγχώρεσα τους αδελφούς μου, εάν υπήρξα ψεύτης, εάν έσπειρα την διχόνοια και την διχογνωμία, εάν παραπλανούσα τους αδελφούς μου προς ίδιον όφελος κλπ.
Η εκκλησία του Θεού δεν θα πεθάνει , εάν πάλι πεθάνει, θα είναι αυτό το θέλημά Του . Εμείς ως πιστοί πρέπει να πορευόμαστε ασάλευτα ενωμένοι με αληθινή αγάπη και με αγάπη για την αλήθεια. Θα ήθελα όταν έλθει η ώρα του θανάτου μου, πριν αφήσω την τελευταία μου πνοή να έχω ήδη πει το σύμβολο της πίστεως μας και η μία, Αγία, Καθολική και αποστολική εκκλησία να είναι και ως έννοια τέτοια αλλά και ως πραγματική υπόσταση.

Ας με συγχωρήσει ο Θεός και εσείς για τις σκέψεις και τα γραφόμενά μου.

* -Υπογράψτε την Ομολογία Πίστεως Εδώ - Διαβάστε τα πορίσματα της Ημερίδας « ‘’Πρωτεῖο’’, Συνοδικότης καί Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας» - Δείτε το χαιρετισμό του Αρχ. Αναστασίου Μετεωτίτου

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails