Περί αποτειχίσεως συνέχεια

Παναγιώτης Τελεβάντος

“ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ” 

ΚΑΙ π. ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ

____________________

Σε πρόσφατο άρθρο προσπάθησα να απαντήσω ένα βασανιστικό ερώτημα που τριβελίζει το μυαλό σεβαστών πατέρων και αγαπητών εν Χριστώ αδελφών αναφορικά με την “αποτείχιση”. 

Δεν έγραψα προσωπική μου άποψη για το θέμα αλλά επανέλαβα τη θεολογία των Ιουστίνου Πόποβιτς και Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου οι οποίοι με τη σειρά τους συνόψισαν την προγενέστερη ομόφωνη πατερική παράδοση της Εκκλησίας.

Οι “αποτειχίσεις” υπήρξαν ελάχιστες στη ζωή και την παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και όταν πραγματοποιήθηκαν με ευτυχή κατάληξη αυτό έγινε είτε επειδή πραγματοποιήθηκαν από επισκόπους, είτε  από συνόδους επισκόπων, είτε από μορφές μεγάλης αγιότητας. Ηταν δηλαδή “συντεταγμένες”. Τις καθοδηγούσαν “στρατηγοί”.

 

Η τάση απλών εφημερίων και λαικών να σηκώνουν μπαιράκι για να πήξουν θυσιαστήριο είναι καθαρός Προτεσταντισμός που δείχνει πάνω από όλα έλλειψη ορθοδόξου εκκλησιαστικού φρονήματος.

Και ας μην αρχίσουμε το πετροβόλημα με χωρία από τους Πατέρες και τους Κανόνες για να στηρίξουμε τις θέσεις μας με τον τρόπο που χρησιμοποιούν τα Γραφικά χωρία οι Προτεστάντες και οι λεγόμενοι “Μάρτυρες του Ιεχωβά”. 

Ποια ερμηνευτική των ιερών κανόνων και των πατέρων της Εκκλησίας φανερώνει προτεσταντικό φρόνημα; 

Αυτή η οποία θεωρεί τα ιερά κείμενα υποκείμενα σε προσωπική ερμηνευτική όπου ο καθένας δίνει τη δική του εκδοχή αναφορικά με το τι νομίζει ότι οι Πατέρες δίδαξαν ή οι Κανόνες θεσμοθέτησαν.

Η ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ κ. ΦΕΙΔΑ

___________________________

Μια κλασσική προτεσταντική και ΟΧΙ ορθόδοξη ερμηνευτική των κανόνων είναι αυτή που κατέγραψε στο οικουμενιστικό περιοδικό “Επίσκεψις” ο Καθηγητής κ. Βλ. Φειδάς αναφορικά με τη δυνατότητα συμπροσευχής με τους Παπικούς και τους Προτεστάντες εν παραλλήλω με την ανιστόρητη προσπάθειά του να πείσει ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί!!! επειδή δήθεν δεν καταδικάστηκαν συνοδικά.

Ο κ. Φειδάς παραποιεί τα ιστορικά γεγονότα. Προσποιείται ότι αγνοεί ότι οι κυριότερες σύνοδοι και ο όγκος της πατερικής γραμματείας τους τελευταίους δώδεκα αιώνες ασχολείται με τις Παπικές αιρέσεις. Αποσιωπά κανόνες. Διαστρέφει την ερμηνεία άλλων. Αναφέρεται αποσπασματικά και επιλεκτικά στην ιστορία και καταλήγει στο διάτρητο συμπέρασμα που διατύπωσε. Οπως κάνουν όλοι Προτεστάντες όταν μελετούν την Αγία Γραφή.

ΟΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ

ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

______________

Γι’ αυτό, αντί να κάνουμε προτεσταντική ερμηνευτική των κανόνων και των Αγίων Πατέρων, ας σκύψουμε με σεβασμό στο βίο και την πολιτεία τους αλλά και στην Ιστορία της Εκκλησίας ως αδιάψευστους και αυθεντικούς μάρτυρες του τρόπου που κατενόησαν την “αποτείχιση” και τους άλλους Ιερούς Κανόνες.

“Οι Προφήτες ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν”.

Δεν είναι αυτά που ομολογούμε στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας; Δεν είναι αυτά που πιστεύουμε; Αυτά, λοιπόν, ας εφαρμόζουμε.

ΠΟΙΑ Η ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ;

________________

Ας έλθουμε τώρα στο ερώτημα της ωφέλειας που θα προκύψει με την “αποτείχιση”;

Αν μια ομάδα πιστών με ένα κληρικό σταματήσει το μνημόσυνο του οικείου Μητροπολίτη ή αν κάνουν το ίδιο τρεις - τέσσερις άλλοι κληρικοί διασκορπισμένοι στα τέσερα σημεία του ορίζοντα τι θα συμβεί; 

Θα σταματήσουν οι οικουμενιστές την πορεία τους; 

Ελπίζω να μην υπάρχει μεταξύ μας κάποιος που είναι τόσο αφελής. 

Το μόνο που θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση είναι ότι θα καθαιρεθούν οι ελάχιστοι κληρικοί που θα “αποτειχιστούν” και θα αναθεματισθούν οι ελάχιστοι λαικοί που θα τους ακολουθήσουν και αμέσως ύστερα περιχαρείς και πανευτυχείς οι Οικουμενιστές θα λένε: “Μια δράκα σχισματικοί ήταν! Τους καθαιρέσαμε και  τους αναθεματίσαμε! Εφυγαν από τα πόδια μας και ησυχάσαμε”.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

______________________

Αυτό θέλουμε να συμβεί ή επιθυμούμε να συντελέσουμε να ληφθούν Συνοδικές αποφάσεις των αυτοκεφάλων Εκκλησιών που να ανατρέπουν την οικουμενιστική πορεία;

Προφανώς το δεύτερο.

Αφού, λοιπόν, αυτός είναι ο στόχος μας ας εγκαταλείψουμε εντελώς την ιδέα της μη “συντεταγμένης” “αποτείχισης” (τουλάχιστον επί του παρόντος) και ας ενεργήσουμε “συντεταγμένα” και αποφασιστικά. Ετσι ακριβώς όπως συνέβηκε με τη συνάντηση της Πάφου, όπου η παρέμβαση της Ελλαδικής Ιεραρχίας συνεπικουρούμενη από την παράλληλη επιδίωξη της Ρωσίας να αναβαθμίσει τα πρεσβεία τιμής που απολαμβάνει έναντι των Ορθοδόξων Εκκλησιών οδήγησε τη συνάντηση σε πλήρες ναυάγιο. 

Στην επιτυχία αυτή διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο όσοι συνέταξαν την Ομολογία για τον Οικουμενισμό επειδή συνετέλεσαν αποφασιστικά στη λήψη της απόφασης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και στον αγώνα αυτό πολλοί καλοί πατέρες και αδελφοί διαδραμάτισαν σοβαρό ρόλο με το δυναμικό τρόπο που έκαναν τις παρεμβάσεις τους.

Αν όσοι συνέτειναν στην αποτυχία της συνάντησης της Πάφου συνεχίσουν να ενεργούν με σύνεση και εκκλησιαστικό φρόνημα έχουν πολλά και ως άτομα και ως ομάδες να προσφέρουν στον αγώνα εναντίον των Οικουμενιστών.

“ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΕΣ” ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ

___________________

Αν, όμως, δεχτούν το λεγόμενο “εκ δεξιών” πειρασμό και προχωρήσουν σε “αποτειχίσεις” θα υποσκάψουν καίρια τον αντιοικουμενιστικό αγώνα. Ανεπιγνώστως θα ενεργήσουν, κατ’ αναλογίαν, όπως ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄ π. Παύλος Κουμαριανός. 

Δεν χαντάκωσε κυριολεκτικά τον αγώνα των Οικουμενιστών ο π. Παύλος όταν μετέφερε την άποψη στην Ημερίδα του ΑΠΘ για το διάλογο με τους Παπικούς ότι για να προχωρήσουν οι διάλογοι πρέπει, Θεός φυλάξοι, να γίνουμε Ουνίτες;

Δεν κρατάμε όλοι ως παντιέρα από εκείνη την ημέρα τη δήλωση του π. Παύλου Κουμαριανού και την χρησιμοποιούμε δικαίως ως πολιορκητικό κριό για να καθαιρέσουμε τα τείχη των οικουμενιστών; 

Είναι στις προθέσεις ή στις επιδώξεις όσων σκέφτονται “αποτείχιση” να οπλίσουν το χέρι των οικουμενιστών με ατομική βόμβα ισάξιας ισχύος με την ατομική βόμβα που μας δώρησε ο π. Παύλος Κουμαριανός στην Ημερίδα του ΑΠΘ; 

Και όμως! Αυτό ακριβώς θα κάνουν αν προχωρήσουν άκαιρα σε μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις”.

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

________________________

Ισως έρθει η ώρα που η “αποτείχιση” θα καταστεί  αναπόφευκτη. Η “συντεταγμένη” “αποτείχιση” εννοώ. Οχι μπαιράκι που θα σηκώνει ο καθένας όποτε θέλει. Οι αποφάσεις για καίρια εκκλησιαστικά θέματα λαμβάνονται με γνώμονα το συμφέρον της ψυχής μας και το συμφέρον της Εκκλησίας. Οχι για να “βγάλουμε το άχτι μας”, κατά τη λαική έκφραση ή για να εκτονώσουμε την οργή μας. 

ΟΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

___________________

Επί του παρόντος τουλάχιστον η “αποτείχιση” πρέπει να μπεί στο ψυγείο. 

Αυτή τη στιγμή οι προτεραιότητες είναι: 

1.) Ανύστακτος αγώνας εναντίον του Οικουμενισμού. Συντονισμένη προσπάθεια συνοδικής καταδίκης της “βαπτισματικής θεολογίας” και έξοδος των Ορθόδοξων Εκκλησιών από το παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ.  

2.) Αγώνας εναντίον του Νεοβαρλααμισμού και άλλων νεωτερισμών, 

3.) Εμπέδωση της κανονικής τάξεως στους κόλπους της Εκκλησίας, 

4.) Αντίσταση εναντίον των αθέων που προσπαθούν να απογαλακτίσουν το ευλογημένο μας Γένος από την Εκκλησία. 

Σε αυτούς τους στόχους παρακαλώ, πατέρες και αδελφοί, ας στραφεί η προσοχή όλων και όχι στις άκαιρες, μη “συντεταγμένες” και μη κατά Θεόν “αποτειχίσεις”, που θα προξενήσουν τεράστια πνευματική ζημία και θα αποβούν πανίσχυρο όπλο στα χέρια των Οικουμενιστών.